2007

"Skateboarding"   olie op triplex h70 x b90cm,   januari 2007

Eindelijk weer een schilderij met beweging erin, hoewel de jongen op het skateboard als bevroren in de lucht hangt. In een tijdschrift zag ik een cartoon van een skateboarder waarop ik mijn eigen beeld heb gebaseerd. Eerst wilde ik trappen plus een stadse omgeving als achtergrond gebruiken, maar al snel besloot ik om een ongedefinieerde achtergrond te kiezen met belichting van beneden. De figuur wordt van onder beschenen door kunstlicht op de voor de kijker onzichtbare skatebaan. En in de verte is nog iets van licht aan de horizon dat de avondlucht onwezenlijk kleurt.

"The Stairs to the Doors"   olie op doek, h93 x b73cm,   maart 2007

Een monumentale trap die naar een monumentale deurpartij leidt. Een verregende man klimt vermoeid naar boven, bezwaard met een tas. Wie is hij en wat zit er in zijn tas? Het is aan de kijker om dat te bepalen en te heroverwegen, maar hier zijn al wat suggesties voor de inhoud van zijn tas. Spullen van het werk? Dan is het waarschijnlijk een klerk die thuiskomt na een vermoeiende dag op kantoor. Of boeken? Misschien een Jehovagetuige? Rekeningen en een dagvaarding? Och, het zal toch zeker geen deurwaarder zijn! Zijn ziel en zaligheid? De hemelpoort? Zo ziet de hemelpoort er toch niet uit of wel? Wie zal het zeggen? En welk licht zal deze man zo meteen beschijnen?

"Private Detective"   olie op doek, h83 x b103cm,   april 2007

Chicago 1928 en het verhaal gaat zo: na een nacht vruchteloos waken en zoeken rapporteert Harry 'Trigger' Mason' aan zijn baas dat hij onverrichterzake terug is gekeerd. De tip was blijkbaar vals en de verwachte illegale vaten sterke drank bleken onvindbaar. De aangehouden personen bleken van niks te weten. In de tussentijd had de bende natuurlijk ruim tijd gehad om elders haar illegale drankhandeltje voort te zetten. Detective Sam ‘The Nose’ Golding zucht eens diep bij het idee dat een vette premie aan zijn neus voorbijgaat.
In oude film noirs komen ze vaak voor: de privédetectives die voor particulieren duistere zaakjes onderzoeken en op premies jagen. Ik stel me zo voor dat in een onooglijk oud kantoor overleg plaatsvindt over de te volgen methode en dat handlangers worden gemobiliseerd om mensen te schaduwen. Aan zijn houding te zien is deze assistent nog niet erg opgeschoten met zijn werk of weet hij niet wat hij moet doen. Eerst eens diep zuchten en dan een verhelderend gesprek en nadere instructie. Dat lijkt hier nodig.

"Where could that file be, Deirdre?"   olie op doek, h64 x b84cm,   mei 2007

In Maastricht was er pas een expositie van prachtige foto's gemaakt door Jan Banning van ambtenaren in verschillende delen van de wereld. Elke foto vertelde een heel verhaal: van gewichtigheid en ambtenarij aan de ene kant, en van gebrek aan voorzieningen en vooral armetierigheid aan de andere kant. Op de poster van de expositie stond een ambtenares in India met een berg oude paperassen op de kasten achter haar. Die stapels oude papieren in verschillende stadia van ontbinding leidden tot dit schilderij. Ik haalde er een spichtige man bij die onderzoekend in de papieren rondsnuffelt en een dikke madam die er meewarig naar omkijkt in de verwachting dat het een nutteloze bezigheid is.

"Masquerade"   olie op doek, h63 x b83cm,   october 2007

Een rol spelen en een façade ophouden hoort bij het leven, maar wanneer de maskerade zover gaat dat alleen het masker overblijft en de persoon erachter helemaal verdwenen is, dan zijn we de draad kwijt. De achterliggende persoon blijft in raadselen en nevelen gehuld, terwijl we alleen een in principe onbetekenende buitenkant zien. Of het rattenmasker misschien toch iets zegt over deze mistige persoon blijft de vraag. Feit is wel dat de waarheid vaak gemaskeerd wordt en dat mensen zich al dan niet gedwongen vaak verschuilen achter vermommingen.
Ik heb een masker van papier geknipt dat ik mijn vrouw op verschillende manieren liet vasthouden. Daarvan heb ik een serie foto's gemaakt waaruit ik de beste houdingen heb gekozen. Het leverde misschien wel mijn beste handjes tot nu toe op.

"The Creation of Life, but not as we Know it"   olie on doek, h83 x b103cm,   november 2007

Dit schilderij komt voort uit een graffititekening 'Starcatcher' door Andy Howell. Daarop staat o.a. een raar mannetje dat ik heb gebruikt voor een zoektocht naar een vreemde aaneenschakeling van ledematen. Bij mij zijn het twee vreemde mannetjes geworden die door hun handgebaren ook nog een echo vormen van de creatie van Adam door Michelangelo (Sixtijnse Kapel, Vaticaan, circa 1511). Maar wat er hier wordt geschapen is niet het leven zoals wij het kennen. Wat het wel is weet ik ook niet. Nog wat stof tot nadenken: iets scheppen met alleen maar linkerhanden lijkt me eerder een onhandig en sinister resultaat op te leveren, of niet?
De titel verwijst naar de tv-serie Startrek waarin Mr Spock wel vaker aan zijn kapitein rapporteert over wat ze aantreffen met de toevoeging 'but not as we know it'.

"Captain Sensible"   olie op doek, h73 x b103cm,   december 2007

Dit beeld is voortgekomen uit een gefotoshopt plaatje van Esther Dijkstra. Een mannetje dat in een zwemband zit kan tot allerlei ideeën leiden: afgedreven zijn, overboord gezet zijn, drijven op toevallige stromen, eenzaam zijn, in afwachting zijn van wie of wat er gaat komen, etc. Om een of andere reden had ik er behoefte aan dit mannetje de rang van kapitein te geven, zonder bijbehorend uniform en gezag. De benaming 'sensible' kwam vervolgens bijna logisch van een popartiest die ooit één hitje ('What') had in de jaren tachtig en die zich Captain Sensible noemde. Een heerlijk vervreemdende naam bij dit onzinnige tafereel. Mijn 'captain sensible', die klaarblijkelijk geen zeggenschap meer heeft, kijkt naar iets buiten beeld dat mogelijk redding of verlichting biedt, want zichzelf redden zonder riemen zit er bij hem niet echt in. En wat de zin hiervan is? Wat mij betreft: het heeft geen zin.

Top 2006 2008