"The Missing Face"
olie en gemengde techniek op doek h103 x b83cm, januari 1998 |
Terwijl "Sic Transit Gloria Mundi"
een anatomische studie van een hand
toont, laat dit schilderij gezichten zien, en het zal niet het laatste
schilderij zijn van zoiets. Ik ben begonnen met een helemaal groen doek en
het grote gezicht links, nu bovenop liggend omdat ik in de tussentijd het
doek een kwartslag heb gedraaid. Dit grote gezicht is gemaakt naar een foto
van paus Johannes Paulus. Daarna tekende ik rechts een gezicht in
houtskool, fixeerde het en vulde het half met verf. Beide gezichten zijn
dus maar gedeeltelijk aanwezig. Het derde gezicht onderaan links is vanuit
de achtergrond naar voren geschilderd door verschillende elementen te
benadrukken. Het vierde gezicht (dat van H.G. Wells) is in het schilderij
geplakt met acrylbinder. Het vijfde gezicht is afwezig, hoewel het paarse
kader er wel al is. Wie het ook geweest mag zijn, hij is eenvoudigweg niet
komen opdagen. De gele blokken of kruizen zouden erop kunnen wijzen dat de
vijfde oude man al heen is gegaan Het enige wat we zeker weten is dat de
eerste die is overleden H.G. Wells was in 1946, hier nog gevangen in een
foto en voortlevend in zijn literaire en academische geschriften.
"Jigsaw Head"
olie op doek h84 x b104cm, februari 1998 |
Nog meer gezichten, omdat ze een oneindige bron van inspiratie zijn. Op een
na zijn ze onderdeel van de achtergrond en soms nauwelijks zichtbaar op het
eerste gezicht. Het maken van dit schilderij was al een interessante
oefening op zich, maar om het helemaal tot leven te wekken vond ik dat er
een realistische kop bij moest. Dat was nog niet genoeg want ik maakte er
een legpuzzel van die ik kon laten "exploderen" en waarvan ik dan de
stukjes over het doek kon verdelen. Ik maakte een schets op papier met een
scheiding tussen de puzzelstukjes die wel en die niet op hun plek lagen, en
daarna kopieerde ik het zo getrouw mogelijk op doek. Om diepte toe te
voegen maakte ik schaduw bij alle stukjes. Deze aanpak van een onderwerp
doet denken aan Salvador Dali.
"Rowing the Boat"
olie op doek h84 x b104cm, maart 1998 |
In een boek over Salvador Dali zag ik een foto van de familie met een
persoon in een roeiboot op de achtergrond. Dat vond ik een sterk beeld om
te gebruiken. Ik was al begonnen om lagen verf op het witte doek te zetten
op een abstracte, toevallige manier zonder te weten hoe het verder zou
gaan. Ik gebruikte ook grijze verf uit een pot van de doe-het-zelf winkel
voor een glad oppervlak. Dat contrasteerde lekker met het ruige geel, grijs
en blauw en natuurlijk met de ruwe schildering van de man in de boot. Het
vervreemdend element in dit schilderij komt van een "gefrustreerde"
tekening aan de rechterkant. Een gefrustreerde tekening is er een die je
maakt door uitsluitend naar het te tekenen object te kijken en geen enkele
keer naar je papier. Wanneer je het resultaat achteraf bekijkt, zie je dat
je lijnen in allerlei andere richtingen lopen dan je had bedoeld of
gedacht. Dit kan prachtige beelden opleveren. Ik heb zo'n kriebeltekening
gepakt (van een gezicht weer) en hem al spelend met perspectief in de
tekening verwerkt, half in de achtergrond en half op de voorgrond.
"Et Tu Brute?"
olie (en acryl letters) op doek h84 x b104cm, april 1998 |
Ik heb de kwast hier woest gehanteerd en een "gefrustreerde" tekening (zie
"Rowing the Boat") over de kleurige plekken gezet. De blauwe plekken links
zijn weer van doe-het-zelf verf. De letters zijn in acryl gedaan om
(droog-)tijd te besparen. "Et tu Brute?" (ook gij Brutus?) waren de laatste
woorden van Julius Caesar voordat hij doodgestoken werd. Het leek me
passend dat dit onderwerp werd uitgevoerd met brute verfstreken.
"Green Greek Alphabet Head"
olie op canvasboard h62 x b52cm, mei 1998 |
In de zomer van 1981 heb ik ooit een olieverf schilderij gemaakt van een
groen hoofd tegen een oranje achtergrond met de Griekse tekst van het begin
van de Odyssee van Homerus. Rechts beneden stopte ik mijn naam ertussen in
Griekse letters, en nu staat die er nog. De uitvoering was niet zo best,
maar het idee stond me wel aan. Ik besloot het hoofd opnieuw te doen en
hier en daar wat te veranderen, maar de tekst ongemoeid te laten. Ik zette
er ook vier enorme Griekse letters overheen. Dit schilderij wordt het meest
gedomineerd door letters, en vreemde nog wel. Later komen nog Cyrillische
letters, maar voorlopig is het weer welletjes geweest. Hoewel, het wekt
nogal wat nieuwsgierigheid onder kinderen en jongeren.
"Frog"
olie op twee panelen waterbestendig plafondplaat 2x h42 x b31cm, mei 1998 |
Een wel erg vreemd dierenschilderij. De onderlaag bestaat uit groenige
doe-het-zelf verf, op plekken zwart gespoten en besprenkeld met terpentine
om een luchtbelletjes effect te krijgen. Dit heb ik allemaal tegelijk laten
drogen om te kijken wat het resultaat zou zijn. Ik vond het toen wel
passend om een amfibie als onderwerp te kiezen, en hem bovendien in tweeën
te knippen verdeeld over de twee panelen. Dit stelde mij in staat om twee
verschillende benaderingen te doen: de ene helft foto-realistisch (de
achterkant voor de verandering) en de andere helft een silhouet. Het
resultaat is verbazingwekkend. Het beeld wordt bijeen gehouden door de
omtrek van het dier, door de achtergrond en door de twee rechthoeken aan
beide kanten, hoewel ze in complementaire kleuren zijn geschilderd.
"The Silence of the Hams"
olie op hardboard h63 x b60cm, juni 1998 |
Dit stilleven van vlees is geschilderd over een (slechte) kopie van
Rembrandt's beroemde "Emmaüsgangers". Ik heb gesso over de kopie gesmeerd
behalve over drie hoofden. Die hoofden zitten nu in de keurmerken van het
vlees. Eerst is alles overgeschilderd in wilde penseelstreken. Het vlees is
foto-realistisch geschilderd aan de hand van een foto uit een Albert Heijn
advertentie. In plaats van een stang te schilderen om de vleeshaken over te
hangen, heb ik de lijst gebruikt hiervoor omdat die toch al deel uitmaakte
van het schilderij. Op deze manier kon ik de afbeelding ophangen aan haar
eigen lijst! Ik geloof niet dat iemand zoiets vreemds al eens eerder heeft
gedaan. De titel is uiteraard een zinspeling op "The Silence of the Lambs",
het horrorverhaal over een seriemoordenaar van Thomas Harris. Je zou kunnen
zeggen dat wij mensen allemaal seriemoordenaars zijn (van koeien, varkens,
kippen, etc.), afgezien misschien van vegetariërs.. Maar hier hoor je nooit
iets over, en de hammen zeggen al helemaal niks.
"The Keys"
olie op multiplex h40 x b59cm, oktober 1998 |
Het is waarschijnlijk een foto geweest van stakende arbeiders achter een
hek in Gdansk die de aanleiding was voor dit schilderij. Ik heb de foto
niet meer, dus ik kan het niet controleren. De sleutels zijn die van mijn
eigen garage (links) en voordeur (midden), en de rechter is gewoon een met
een interessante vorm die ik toevallig tegenkwam. Alle elementen dragen bij
aan het thema van (gebrek aan) vrijheid, binnen- of buitengesloten zijn,
belemmeringen, een uitweg vinden waar een barrière opdoemt, etc. De
sleutels tot het probleem zijn in zicht maar niet binnen handbereik. Een
persoon is iets aan het lezen en twee anderen klampen zich vast aan de
tralies van het hek. We wachten de volgende stap af.
"Downpour"
olie op triplex h59 x b76cm, november 1998 |
Het was de lijst die heeft geleid tot het maken van dit schilderij. Het was
een heel oude, verweesde lijst van op de zolder van een Nijmeegs klooster.
Ik vond het een raamkozijn, dus heb ik er een scène door een raam van
gemaakt. De paraplu's en regenjassen van de twee mensen buiten zijn
nauwelijks zichtbaar vanwege het vreselijke weer. De regendruppels op de
ruiten heb ik gemaakt door eerste witte en toen zwarte waterdruppels op het
olieverfschilderij te sprenkelen. Het raam heb ik toen opgedeeld in vier
delen met scherpe tektonische lijnen die mooi contrasteren met het vage
beeld van de wereld buiten.
"Bottled"
olie op doek h64 x b84cm, november 1998 |
Een lichte overeenkomst in vorm tussen flessen en schouders was hier de inspiratie. Het is een droomachtig beeld, waarin we niet zeker weten of we iets nu goed zien of niet. Is het een fles of een man, of allebei soms? Zie ik daar links bef en toga? En wie is die man in het midden met de Mona Lisa glimlach? Het kan de barkeeper van de laatste kroeg zijn, of misschien de politieman die je ter ontnuchtering opsloot.